.
Badania geofizyczne w rozwiązywaniu problemów cywilizacyjnych istotnych dla Polski
Marek Jarosiński, Janusz Krzyścin, Zbigniew Ustrnul, Krzysztof Kochanek, Tomasz Janik
Wobec wyzwań stojących przed badaniami geofizycznymi w najbliższych dziesięcioleciach i obserwowanego spadku zainteresowania tym kierunkiem studiów w Polsce, potrzebna jest mobilizacja środowiska geofizycznego. Jedną z głównych przyczyn kryzysu popularności tego kierunku studiów są zmiany paradygmatu gospodarczego, w którym ważnym wyznacznikiem i celem działań jest deklarowane odejście od paliw kopalnych, w tym zwłaszcza od węgla i ropy naftowej, co ma bezpośrednie przełożenie na perspektywy badań geofizycznych, których głównym kontrahentem w skali globalnej jest przemysł naftowy. Wraz z wyczerpywaniem się najlepiej dostępnych złóż, pojawiła się konieczność sięgania po coraz trudniejsze do odkrycia i eksploatacji złoża, która przyczyniła się do rozwoju metod badań geofizycznych, które podążały za rozwojem technologii i metod informatycznych - podstawą współczesnych analiz geofizycznych.
Zapowiedź definitywnego odejścia od paliw kopalnych, zbiegła się w Polsce z końcem „boomu” łupkowego i ogłoszeniem programu „wygaszania” górnictwa węglowego. Zapowiedzi te wzbudziły przekonanie, że również zapotrzebowanie na badania geofizyczne będzie w najbliższych latach wygasać, a wraz nim perspektywy finansowania takich badań. Jednakże, przekonanie to jest błędne. Na rozwój badań geofizycznych, w skali globalnej, skierowany będzie znaczny strumień funduszy, a dotychczasowi sponsorzy utylitarnych badań geofizycznych zajmą na rynku nowe nisze, np. przy akumulowaniu energii, składowaniu gazów cieplarnianych i poszukiwaniu surowców, których brak coraz dotkliwiej odczuwają najbardziej rozwinięte gospodarki. Wraz ze wzrastającą świadomością pogłębiającego się kryzysu klimatycznego i ogarniającego planetę zniszczenia środowiska naturalnego, upowszechnia się pogląd o konieczności skalkulowania na nowo środowiskowych kosztów działalności gospodarczej, w czym bezsprzecznie mogą pomóc szeroko pojęte nauki geofizyczne.
Geofizyczne analizy ogromnych zbiorów danych wymagają nowoczesnych metod obliczeniowych, jak modelowanie numeryczne, uczenie maszynowe i sztuczna inteligencja. Rozwijanie tych dziedzin będzie zatem koniecznością, ale i trudnym wyzwaniem dla środowisk naukowych w Polsce.
W niniejszej pracy wskażemy głównie perspektywiczne dziedziny gospodarki i wspierającej ją nauki, związane z szeroko pojętą transformacją energetyczną, w który wymaga istotnego udziału badań geofizycznych. Przegląd problematyki i metodologii bieżących problemów geofizycznych oraz proponowanych rozwiązań uporządkowany został zgodnie z kierunkami badań w obrębie nauk o Ziemi, przy czym subiektywnie uwypuklono zadania, które wydają się najbardziej perspektywiczne i/lub atrakcyjne naukowo.
W tekście poruszono problematykę związaną z wyzwaniami klimatologicznymi, hydrologiczymi i hydrogeologicznymi, środowiskowymi, dotyczącymi zagrożeń geologicznych, odnawialnych i nieodnawialnych źródeł energii, składowania odpadów, magazynowania energii, surowców krytycznych oraz struktury i stanu fizycznego skorupy ziemskiej.
Pełny tekst: LINK
.
Analogie pomiędzy płytkim obrazowaniem geofizycznym w obszarach polarnych, oraz obserwacjami geofizycznymi w obszarach środkowoeuropejskich
Postępujące zmiany klimatyczne stanowią coraz większy problem nie tylko w obszarach polarnych, lecz także w umiarkowanym klimacie środkowo-europejskim. Od wielu lat dyskutuje się o problemie globalnego ocielenia w ujęciu obszarów okołobiegunowych. Szczególne znaczenie maja bezpośrednie obserwacje temperatury, zanieczyszczeń i zmian pływów morskich. Jednak już w skali badań near-surface prowadzonych w Europie, ograniczających się do pierwszych 300 m ośrodka skalnego, można zauważyć szereg podobieństw do odpowiedzi obszarów polarnych na zmiany klimatyczne. Szczególnie istotna wydaje się zmiana charakterystyki opadów w okresie jesienno-zimowym w obszarach górskich. Analogiczne jak w obszarach polarnych, prowadzi ona do zmian w hydrologicznych badanych ośrodków geologicznych. Szczególnie reprezentatywny przypadek to osuwiska wysokogórskie, gdzie tereny niegdyś stabilne, zaczynają być podatne na czynniki wyzwalające. Rezultatem jest zwiększone ryzyko powstania typu geozagrożeń. Analogicznie jak w przypadku badan polarnych, zmiany hydrologiczne sięgają znacznie głębiej niż zmiany termiczne. Ich obserwacja metodami geofizycznymi w schemacie time-lapse uwidacznia znaczna głębokość zachodzących zmian.
W przypadku badań polarnych wpływają one na warstwę aktywna permafrostu, powodując jej zwiększenie w okresie letnim rok do roku. W badaniach osuwisk nadmiar wody przesiąka wgłąb, zwiekszając objętość masy ziemi aktywniej uczestniczącej w poślizgu poprzez uruchamiania płaszczyzn poślizgu znajdujących się na znacznych głębokościach. Dodatkowy czynniki amplifikujący tego typu zagrożenia, jest odpowiedz antropogeniczna, która w swoim pierwotnym założeniu ma się im przeciwstawić. Do szczególnych przypadków należą prace związane z retencja wody, sztucznym naśnieżaniem i niepoprawnie wykonanym odwodnieniem. Finalnym efektem jest powstanie dodatkowych czynników wyzwalających poprzez dodanie dodatkowych obciążeń geotechnicznych na zbocza.
Opisany problem będzie stanowić narastające zagadnienie badawcze, którego skala czasowo obejmie coraz większe obszary i/lub obiekty naturalne i sztuczne. Opracowanie odpowiednich metod badawczych, monitoringowych i przeciwstawiających lub dostosowujących środowisko do zachodzących zmian klimatycznych stanowi jedno z kluczowych zagadnień współczesnych nauk geologicznych.
Przygotował: dr Artur Marcianiak
.
.
17 lipca 2023 r. Ministerstwo Edukacji i Nauki opublikowało zaktualizowany wykaz czasopism naukowych i recenzowanych materiałów z konferencji międzynarodowych.
Z radością informujemy, że dzięki wspólnym staraniom Komitetu Geofizyki, Dyrekcji IGF PAN oraz całej Redakcji, w nowym wykazie zwiększyła się punktacja czasopisma Acta Geophysica. Podczas gdy w poprzednim wykazie wynik ten wynosił 70 pkt., w nowym wzrósł on do 100 pkt. W związku z powyższą zmianą AG plasuje się na tym samym miejscu co m.in. Geophysics, Remote Sensing, Geophysical Journal International, Annales Geophysicae, czy inne poważane czasopisma o podobnej tematyce. Tak wysoki wynik na liście ministerialnej jest niewątpliwym sukcesem dla całej Redakcji i wskazuje na znaczący wzrost jakości i rozpoznawalności journalu w środowisku naukowym.
Acta Geophysica w ostatnich trzech latach wyraźnie zwiększa swój Impact Factor (IF za rok 2020: 2.058, za rok 2021: 2.293, za rok 2022: 2.3 - najwyższy w historii czasopisma). Wynika to z dużego nakładu pracy aktywnej, międzynarodowej grupy edytorów, jak i samej marki wydawcy (Springer Nature). Zgodnie z rankingiem JCR (wskaźniki: JIF – Journal Impact Factor oraz JCI – Journal Citation Indicator), czasopismo znajduje się obecnie w drugim kwartylu (Q2) najbardziej znaczących czasopism w grupie nauk o Ziemi.
Serdecznie zachęcamy do lektury i liczymy na to, że dzięki dalszym staraniom całego Zespołu, w przyszłości uda nam się uzyskać jeszcze lepszy wynik.
Pełny wykaz czasopism naukowych i recenzowanych materiałów z konferencji międzynarodowych dostępny tutaj.
Redakcja Acta Geophysica
.
7. posiedzenie plenarne Komitetu Geofizyki PAN w kadencji 2020-2023
W dniu 10 maja 2023 roku odbyło się 7. posiedzenie plenarne Komitetu Geofizyki PAN kadencji 2020-2023, z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej umożliwiających porozumiewanie się na odległość. W trakcie posiedzenia omówiono między innymi sprawy dotyczące działalności Wydziału III PAN oraz wyborów do Komitetu Geofizyki PAN na kolejną kadencję. Przedstawiono aktualności dotyczące czasopima Acta Geophysica. Kierownicy zespołów Komitetu przedstawili raporty z bieżącej działalności.
Program posiedzenia i zaproszenie
.
Wobec wyzwań stojących przed badaniami geofizycznymi w najbliższych dziesięcioleciach i obserwowanego spadku zainteresowania tym kierunkiem studiów w Polsce, potrzebna jest mobilizacja środowiska geofizycznego. Jedną z głównych przyczyn kryzysu popularności tego kierunku studiów są zmiany paradygmatu gospodarczego, w którym ważnym wyznacznikiem i celem działań jest deklarowane odejście od paliw kopalnych, w tym zwłaszcza od węgla i ropy naftowej, co ma bezpośrednie przełożenie na perspektywy badań geofizycznych, których głównym kontrahentem w skali globalnej jest przemysł naftowy. Wraz z wyczerpywaniem się najlepiej dostępnych złóż, pojawiła się konieczność sięgania po coraz trudniejsze do odkrycia i eksploatacji złoża, która przyczyniła się do rozwoju metod badań geofizycznych, które podążały za rozwojem technologii i metod informatycznych - podstawą współczesnych analiz geofizycznych.
Zapowiedź definitywnego odejścia od paliw kopalnych, zbiegła się w Polsce z końcem „boomu” łupkowego i ogłoszeniem programu „wygaszania” górnictwa węglowego. Zapowiedzi te wzbudziły przekonanie, że również zapotrzebowanie na badania geofizyczne będzie w najbliższych latach wygasać, a wraz nim perspektywy finansowania takich badań. Jednakże, przekonanie to jest błędne. Na rozwój badań geofizycznych, w skali globalnej, skierowany będzie znaczny strumień funduszy, a dotychczasowi sponsorzy utylitarnych badań geofizycznych zajmą na rynku nowe nisze, np. przy akumulowaniu energii, składowaniu gazów cieplarnianych i poszukiwaniu surowców, których brak coraz dotkliwiej odczuwają najbardziej rozwinięte gospodarki. Wraz ze wzrastającą świadomością pogłębiającego się kryzysu klimatycznego i ogarniającego planetę zniszczenia środowiska naturalnego, upowszechnia się pogląd o konieczności skalkulowania na nowo środowiskowych kosztów działalności gospodarczej, w czym bezsprzecznie mogą pomóc szeroko pojęte nauki geofizyczne.
Geofizyczne analizy ogromnych zbiorów danych wymagają nowoczesnych metod obliczeniowych, jak modelowanie numeryczne, uczenie maszynowe i sztuczna inteligencja. Rozwijanie tych dziedzin będzie zatem koniecznością, ale i trudnym wyzwaniem dla środowisk naukowych w Polsce.
W niniejszej pracy wskażemy głównie perspektywiczne dziedziny gospodarki i wspierającej ją nauki, związane z szeroko pojętą transformacją energetyczną, w który wymaga istotnego udziału badań geofizycznych. Przegląd problematyki i metodologii bieżących problemów geofizycznych oraz proponowanych rozwiązań uporządkowany został zgodnie z kierunkami badań w obrębie nauk o Ziemi, przy czym subiektywnie uwypuklono zadania, które wydają się najbardziej perspektywiczne i/lub atrakcyjne naukowo.
W tekście poruszono problematykę związaną z wyzwaniami klimatologicznymi, hydrologiczymi i hydrogeologicznymi, środowiskowymi, dotyczącymi zagrożeń geologicznych, odnawialnych i nieodnawialnych źródeł energii, składowania odpadów, magazynowania energii, surowców krytycznych oraz struktury i stanu fizycznego skorupy ziemskiej.
.
Opinia Komitetu Geofizyki na temat projektu rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki
zmieniającego rozporządzenie w sprawie współczynników kosztochłonności
Proponowane w rozporządzeniu spłaszczenie współczynników kosztochłonności z przedziału 1-4 na 1-2,5 spowoduje znaczące zmniejszenie środków finansowych na prowadzenie kształcenia i prowadzenie działalności naukowej w Naukach Ścisłych, Technicznych, Biotechnologicznych itp., których jest relatywnie niewiele w Polskiej Nauce.
W przypadku Nauk o Ziemi, w tym w Geofizyce, kosztochłonność zmniejszy się z wartości 3,5 do 2,25 co stanowi 36% i doprowadzi do zapaści finansowej wszystkich jednostek prowadzących monitoring środowiska naturalnego oraz utrzymujących kosztowne laboratoria badawcze.
Uzasadnienie zmiany rozporządzenia powołujące się na potrzebę zmniejszenia różnic między dyscyplinami doprowadzi do zapaści Nauk Ścisłych, tak potrzebnych Polsce, a nie poprawi warunków funkcjonowania szerokorozumianych nauk humanistycznych. Rozumiejąc problemy finansowe jednostek Wydziału I PAN, o najniższej kosztochłonności, postulujemy ich bezpośrednie dofinansowanie bazujące na jakości i efektywności pracy, a nie na niszczeniu wypracowanego przez wiele lat przez środowisko naukowe oraz organy administracji rządowej współczynnika kosztochłonności dyscyplin naukowych.
.
Trzęsienie ziemi w Turcji i komentarze do informacji medialnych
(draft na podstawie serii wywiadów udzielonych przez dr. hab. Mariusza Majdańskiego i dr. hab. Grzegorza Lizurka) Konsultacja: prof. dr hab. inż. Beata Orlecka-Sikora, dr hab. Łukasz Rudziński, dr hab. Piotr Senatorski, dr hab. Monika Wilde-Piórko, prof. dr hab.Wacław Zuberek
W dniu 6 lutego 2023 o godzinie 01:17:35 (UTC), w godzinach porannych czasu lokalnego (04:17) w południowej Turcji niedaleko granicy z Syrią doszło do bardzo silnego trzęsienia ziemi o magnitudzie 7,8. Po 11 minutach wystąpił silny wstrząs następczy o magnitudzie 6,7. Kolejny bardzo silny wstrząs o magnitudzie 7,5 o 10:24:49 (UTC) wystąpił na sąsiednim uskoku i był prawdopodobnie ztrigerowany zjawiskiem głównym. Trzęsienia te z uwagi na swoją siłę stanowią śmiertelne zagrożenie dla mieszkańców tego regionu. Najprawdopodobniej są one elementami sekwencji sejsmicznej, która potrwa przez najbliższe kilkanaście tygodni lub miesięcy. W ciągu pierwszych czterech dni w regionie zarejestrowano ponad 200 wstrząsów wtórnych.
Czy w Turcji mieliśmy do czynienia z anomalią?
Nie, to naturalne zjawisko, które w Turcji jako kraju sejsmicznym, występuje często. Problemem jest skala. To bardzo silne trzęsienie ziemi, najsilniejsze od 80 lat w tym kraju. Ostatnie trzęsienie o podobnej magnitudzie w Turcji miało miejsce w 1939 roku. Niemniej jednak, w 1999 roku miało miejsce trzęsienie tylko nieco słabsze, o magnitudzie 7.6 w okolicach Izmitu. Było ono przyczyną śmierci ok. 20000 ludzi.
Co dokładnie było przyczyną trzęsienia?
Naturalny proces ruchu płyt tektonicznych i związanej z tym kumulacji naprężeń. W Turcji północnej trzęsienia ziemi są częste, ponieważ jest tam zlokalizowany wielki uskok północno-anatolijski, jeden z dwóch najbardziej znanych uskoków przesuwczych na świecie. Przyczyną ostatniego trzęsienia było uwolnienie naprężeń na uskoku wschodnio-anatolijskim, leżącym pomiędzy płytą Anatolijską i Arabską.
A jednak ogrom zniszczeń w południowej Turcji poraża. Silnie ucierpiała także sąsiednia, poturbowana 12 letnią wojną, Syria. Wiele mówi się o zaskakującej sile wstrząsu wtórnego ok. godz. 13.00. To miało być zjawisko o magnitudzie 7,5.
Trzęsienie Ziemi o magnitudzie powyżej siedem to katastrofalne zjawisko, które jest w stanie zniszczyć całe miasta. W tym wypadku epicentrum trzęsienia znajdowało się bardzo blisko dużego miasta i dodatkowo było płytko zlokalizowane, dlatego widzimy taką katastrofę. Po tak dużym trzęsieniu występują wstrząsy wtórne, są one o mniejszej sile, a aktywność sejsmiczna obniża się z czasem. Zazwyczaj najsilniejsze wstrząsy następcze mają magnitudy o około 1 jednostkę magnitudy niższą od wstrząsu głównego i mogą wystąpić nawet kilka miesięcy po głównym zjawisku. Powodują utrudnienia w akcji ewakuacyjnej ludzi, w dostarczaniu wody czy żywności. Na to wszystko nakłada się zima: w tym regionie mamy niskie temperatury i trudne zimowe warunki.
Czy Turcja, mimo że jest krajem sejsmicznym, nie była przygotowana na takie wydarzenie?
Turcy są przygotowani na trzęsienia na tyle, na ile tylko mogą. Jest to jednak wciąż kraj dość ubogi i nawet takie miasta jak Stambuł czy Ankara, dość bogate, mają dzielnice, w których stoją budynki z tanich materiałów, bardzo podatne na trzęsienia ziemi. Sejsmolodzy, spodziewają się, że w przyszłości wydarzy się ogromne trzęsienie ziemi np. w Stambule, w którym mogą zginąć setki tysięcy ludzi. Wiemy to na pewno, niestety nie jesteśmy w stanie oszacować, kiedy to się stanie.
Sejsmolodzy nie byli w stanie przewidzieć tego zjawiska?
Trzęsień przewidzieć się nie da. O skutecznym przewidywaniu trzęsień ziemi będziemy mogli mówić, gdy z dużym prawdopodobieństwem i powtarzalnością będziemy w stanie określić trzy wartości: miejsce, czas i energie trzęsienia. Przy obecnym stanie wiedzy, to nieosiągalne. Pomimo coraz bardziej zaawansowanych modeli trzęsień Ziemi okazuje się, że proces akumulacji energii odkształcenia w skałach i jego gwałtownego wyzwolenia w postaci trzęsienia zawiera znaczną składową losową i dlatego przewidywanie w sensie deterministycznym (miejsce, czas, magnituda) jest niemożliwe. Oczywiście trwają nad tym prace. Sejsmolodzy opracowali jednak system wczesnego ostrzegania, który już po wystąpieniu silnego trzęsienia jest w stanie oszacować czas propagacji fal i wysłać alerty zanim najbardziej destrukcyjne fale S i powierzchniowe (te o największej energii) dotrą do obiektów krytycznych i osiedli mieszkaniowych. To daje 10-30 sekund na zatrzymanie pociągów szybkiej kolej w Japonii, czy też automatyczne wyłączenie reaktorów w elektrowniach jądrowych. Jest to wystarczający czas, w którym nauczeni zachowania ludzie w krajach sejsmicznych mogą przedsięwziąć odpowiednie kroki ewakuacyjne z zagrożonych obiektów i terenów.
Co więc mają robić osoby mieszkające w rejonach sejsmicznych?
Ludność turecka jest przyzwyczajona do trzęsień ziemi, zna ten problem. Gdy pojawiły się wstrząsy wtórne, ludzie wiedzieli, że mają opuścić budynki. Ofiar na pewno nie byłoby tak wiele, gdyby nie magnituda tego trzęsienia i czas zjawiska wcześnie rano. Nie da się do tego przygotować. W zamożnych społeczeństwach (Japonia, Kalifornia w USA) dostępna jest technologia budowania wieżowców odpornych na średniej wielkości trzęsienia ziemi. Niestety takie budowle są drogie i nieosiągalne dla biednych regionów świata. W zamożnej Europie mamy restrykcyjne prawo budowlane i konstrukcje budynków, szczególnie infrastruktury krytycznej, przygotowane na zjawiska sejsmiczne większe niż obserwowane w ostatnich 1000 lat.
Informacje na stronie IGF: link
Materiały edukacyjne IGF: link
Informacja o Polskiej Sieci Sejsmologicznej (PLSN): link
.
6. posiedzenie plenarne Komitetu Geofizyki PAN w kadencji 2020-2023
W dniu 8 listopada 2022 roku odbyło się 6. posiedzenie plenarne Komitetu Geofizyki PAN kadencji 2020-2023, z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej umożliwiających porozumiewanie się na odległość. W trakcie posiedzenia omówiono między innymi sprawy dotyczące ewaluacji Komitetów PAN, planów dotyczących monografii prezentującej komitety Akademii, a także przedstawiono najnowsze informacje związane z czasopismem Acta Geophysica. Kierownicy zespołów Komitetu przedstawili raporty z bieżącej działalności.
Program posiedzenia i zaproszenie
.
Zapraszamy na wykład otwarty Pana Profesora Tomasza Okruszko,
Prorektora ds. Nauki SGGW w Warszawie
Serdecznie zapraszamy na wykład otwarty Pana Profesora Tomasza Okruszko, Prorektora ds. Nauki SGGW w Warszawie, pod tytułem: Woda dla przemysłu, rolnictwa i środowiska? Dylematy czasu niedoborów, który odbędzie się w dniu 8 listopada 2022 roku, o godzinie 11:00 z wykorzystaniem platformy ZOOM. Wystarczy kliknąć w tutaj.
.
IV Krajowy Kongres Hydrologiczny
IV Krajowy Kongres Hydrologiczny pod patronatem Stowarzyszenia Hydrologów Polskich oraz Komisji Hydrologicznej Polskiego Towarzystwa Geograficznego odbędzie się w Warszawie w dniach 21-23 września 2022 r. Jak poprzednio, Kongres będzie gościł w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Kongres gromadzi hydrologów z całej Polski i jest największą imprezą naukową tego typu w kraju. Więcej informacji o Kongresie można znaleźć: https://kongreshydrologiczny.urk.edu.pl/
.
Kolejny sukces Acta Geophysica
W dniu 28 czerwca 2022 r. Clarivate Analytics opublikowało ranking czasopism naukowych (Journal Citation Reports) wraz ze wskaźnikami wpływu (impact factor) za rok 2021.
Z przyjemnością informujemy, że flagowe czasopismo IGF PAN, Acta Geophysica, wydawane wspólnie z Komitetem Geofizyki, osiągnęło najwyższy dotychczas impact factor: IF2021=2.293, IF5_year=1.960, plasując się tym samym w trzecim kwartylu (Q3) najbardziej znaczących czasopism z kategorii GEOCHEMISTRY & GEOPHYSICS. W porównaniu do zeszłorocznych statystyk, wynik ten jest wyższy odpowiednio o: 0.235 i 0.303 (IF2020 =2.058, IF5_year=1.657). Rosnący trend niewątpliwie świadczy o znaczącym wzroście poziomu merytorycznego i rozpoznawalności czasopisma w środowisku naukowym.
Cieszy nas również wysoka ocena w rankingu bazy SCOPUS, w którym Acta Geophysica uzyskała Cite Score2021=3.4 oraz SNIP2021=0.946.
Serdecznie dziękujemy wszystkim czytelnikom, autorom oraz recenzentom, bez których sukces czasopisma nie byłby możliwy. Zachęcamy do lektury, publikowania i cytowania prac. Liczymy na to, że dzięki dalszym staraniom całego Zespołu, w przyszłości uda nam się uzyskać jeszcze lepszy rezultat.
Więcej statystyk o journalu dostępnych tutaj.
Redakcja Acta Geophysica
.
5. posiedzenie plenarne Komitetu Geofizyki PAN w kadencji 2020-2023
W dniu 6 czerwca 2022 r. odbyło się 5. posiedzenie plenarne Komitetu Geofizyki PAN kadencji 2020-2023 z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej umożliwiających porozumiewanie się na odległość. W trakcie posiedzenia podjęto uchwałę w sprawie rekomendacji do PAN kandydatury dr. hab. inż. Krzysztofa Kochanka na sekretarza merytorycznego Prezydium Komitetu Geofizyki PAN.
Program posiedzenia i zaproszenie
.
Zgromadzenie ogólne Europejskiej Unii Nauk o Ziemi (EGU):
23-27 maja 2022 r.
W dniach w Wiedniu (i on-line), 23–27 maja 2022 odbędzie się po raz pierwszy po dwuletniej przerwie w formie hybrydowej zgromadzenie ogólne Europejskiej Unii Nauk o Ziemi (EGU). Jak zwykle zaplanowano kilkaset sesji, do których zgłoszono prawie kilkanaście tysięcy wystąpień na tematy związane z naukami o Ziemi i środowisku.
Szczegółowe informacje dotyczące konferencji znajdują się tutaj.
.
Komitet Geofizyki PAN organizacją partnerską III edycji konferencji Hydrogeologia w praktyce – praktyka w hydrogeologii
W dniach 23-25 maja 2022 r. w ECEG „Rzepka” w Chęcinach odbędzie się III edycja konferencji Hydrogeologia w praktyce – praktyka w hydrogeologii. Komitet Geofizyki PAN jest organizacją partnerską konferencji. Więcej informacji tutaj.
.
Honorowy patronat KGEOF w projekcie Earth: Otherworld
Z przyjemnością informujemy, że Komitet Geofizyki Polskiej Akademii Nauk objął honorowym patronatem przedsięwzięcie zorganizowane przez Polskie Stowarzyszenie Studentów Fizyki pod nazwą: Earth: Otherworld, którego celem jest przeprowadzenie badań geofizycznych oraz aplikowanie technologii wykorzystywanych w badaniach ziemskiego pola magnetycznego podczas symulacji misji marsjańskiej w Habitacie Marte w Brazylii.
Instytut Geofizyki PAN, jako wiodąca jednostka naukowo-badawcza w zakresie nauk geofizycznych (w tym badań magnetycznych i magnetotellurycznych) z uwagą śledzi oraz wspiera innowacyjne przedsięwzięcia naukowe, które w tym konkretnym przypadku moga mieć istotne znaczenie dla możliwości wykrycia szczątkowego pola magnetycznego na Czerwonej Planecie. Konsekwencja takiego odkrycia mogłaby być dowodem na występowanie zjawiska dynama magnetohydrodynamicznego, a co za tym idzie, dowodem na zachodzenie zjawisk plutonicznych we wnętrzu planety.
Komitet Geofizyki PAN życzy powodzenia w realizacji projektu!
.
APEL
DO ŚRODOWISK AKADEMICKICH I ELIT INTELEKTUALNYCH W SPRAWIE AGRESJI ROSYJSKIEJ NA UKRAINĘ
W związku z rosyjską agresją na Ukrainę, Prezydium Komitetu Geofizyki PAN popiera apele szerokiego środowiska naukowego:
APEL DO ŚRODOWISK AKADEMICKICH I ELIT INTELEKTUALNYCH W ZWIĄZKU Z AGRESJĄ ROSJI NA UKRAINĘ
Apel do środowisk akademickich i elit intelektualnych w związku z agresją Rosji na Ukrainę
31 marca 2022 r., Warszawa
.
Kolejny sukces Acta Geophysica
1 grudnia 2021 r. Ministerstwo Edukacji i Nauki opublikowało zaktualizowany wykaz czasopism naukowych i recenzowanych materiałów z konferencji międzynarodowych.
Bardzo miło nam poinformować, że dzięki wspólnym staraniom Komitetu Geofizyki, Dyrekcji IGF PAN oraz całej Redakcji, w nowym wykazie zwiększyła się punktacja czasopisma Acta Geophysica. Podczas gdy w poprzednim wykazie wynosiła ona 40 pkt., w nowym wzrosła do 70 pkt. W związku z powyższą zmianą AG plasuje się na tym samym miejscu co m.in. Journal of environmental and engineering geophysics, Applied Geophysics, Exploration Geophysics, czy inne poważane czasopisma o podobnej tematyce. Tak wysoki wynik na liście ministerialnej jest niewątpliwym sukcesem dla całej Redakcji i wskazuje na znaczący wzrost jakości i rozpoznawalności czasopisma w środowisku naukowym.
Acta Geophysica w ostatnich trzech latach wyraźnie zwiększa swój Impact Factor (IF za rok 2018: 0.917, za rok 2019: 1.395, za rok 2020: 2.054). Wynika to z dużego nakładu pracy aktywnej, międzynarodowej grupy edytorów, jak i samej marki wydawcy (Springer Nature). Zgodnie z rankingiem JCR (wskaźniki: JIF – Journal Impact Factor oraz JCI – Journal Citation Indicator), czasopismo znajduje się obecnie w trzecim kwartylu (Q3) najbardziej znaczących czasopism w grupie nauk o Ziemi.
Serdecznie zachęcamy do lektury i liczymy na to, że dzięki dalszym staraniom całego Zespołu, w przyszłości uda nam się uzyskać jeszcze lepszy wynik.
Pełny wykaz czasopism naukowych i recenzowanych materiałów z konferencji międzynarodowych dostępny tutaj.
.
4. posiedzenie plenarne Komitetu Geofizyki PAN w kadencji 2020-2023
W dniu 26 listopada 2021 r. odbyło się 4. posiedzenie plenarne Komitetu Geofizyki PAN kadencji 2020-2023 z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej umożliwiających porozumiewanie się na odległość. W trakcie posiedzenia podjęto uchwałę w sprawie rekomendacji do PAN kandydatury prof. Szymona Malinowskiego na członka Prezydium Komitetu Geofizyki PAN oraz uchwałę w sprawie rekomendacji do PAN kandydatury dr. hab. Marka Jarosińskiego na Przewodniczącego zespołu ds. naukowych problemów geofizycznych ważnych dla Polski KGEOF PAN.
Program posiedzenia i zaproszenie
.
Pożegnanie Pani Prof. dr hab. inż. Renaty Julity Romanowicz
Z głębokim żalem informujemy, że w dniu 6 października 2021 roku zmarła Pani Prof. dr hab. inż. Renata Julita Romanowicz. Z ogromnym smutkiem żegnamy wybitnego, ogromnie cenionego w kraju i za granicą geofizyka-hydrologa, pracownika naukowego Zakładu Hydrologii i Hydrodynamiki Instytutu Geofizyki PAN, wieloletniego sekretarza Komitetu Geofizyki PAN, członkinię Stowarzyszenia Hydrologów i Klimatologów Polskich, edytora tematycznego Journal of Hydrological Sciences oraz Acta Geophysica.
Pani Profesor Romanowicz współpracowała z licznymi ośrodkami badawczymi na świecie i kierowała wieloma międzynarodowymi projektami naukowymi. Była znamienitą nauczycielką akademicką, głęboko zaangażowaną w rozwój swoich doktorantów i współpracowników. Zainteresowania naukowe Pani Profesor skupiały się m.in. na wpływie zmian klimatu na przepływy ekstremalne i zasoby wodne w skali zlewni, na zastosowaniu nieliniowych transformacji zmiennych w hydrologii, analizie stochastycznej zmiennych środowiskowych, zastosowaniu metod opartych o stochastyczne funkcje przejścia do modelowania procesów hydrologicznych.
W osobie Pani Profesor tracimy Wielkiego Naukowca, Oddanego Pracownika oraz Życzliwą Koleżankę.
Cześć Jej Pamięci!
.
Sekcja Historii Nauk Geologicznych PTG zaprasza na
wykład otwarty
Sekcja Historii Nauk Geologicznych Polskiego Towarzystwa Geologicznego zaprasza na referat dr hab. inż. Piotra Krzywca, dr hab. Stanisława Wołkowicza, mgr Rafała Sikory, Katarzyny Jóźwik, mgr Marka Adamskiego oraz dr Krystyny Wołkowicz pt. "Historyczne mapy geologiczne Polski oraz obszarów otaczających i ich prezentacja na stronach PTG i PIG-PIB.
Termin wykładu: 24 czerwca 2021 roku, godz. 17:00
Link do spotkania dostępny jest tutaj
.
Zapraszamy na wykład otwarty
Komitet Geofizyki Polskiej Akademii Nauk zaprasza na wykład otwarty dr hab Anne Neski, pt. Discussion of article Conjugate Properties of Magnetospheric Pc5 Waves: Antarctica-Greenland Comparison as an example of indirect measurements of physical properties in regions difficult to access
Termin wykładu: 21 maja 2021 roku, godz. 10:00.
Link do wykładu otwartego:
https://zoom.us/j/96716100052?pwd=T2QyRjlpUWs5UnR3bmxhdE9wMnV3Zz09
Meeting ID: 967 1610 0052
Passcode: 519321
.
XXI Conference of PhD Students and Young Scientists
Komitet Geofizyki PAN zachęca studentów, doktorantów oraz młodych naukowców do wzięcia udziału w międzynarodowej konferencji: XXI Conference of PhD Students and Young Scientists (wcześniej Konferencja Doktorantów i Młodych Uczonych), która odbędzie się w formie on-line w dniach 23–25 czerwca 2021 r. Konferencja organizowana jest przez doktorantów oraz pracowników Wydziału Geoinżynierii, Górnictwa i Geologii Politechniki Wrocławskiej i obejmuje zagadnienia z zakresu: górnictwa, nauk o Ziemi i kosmosie, geoinżynierii i geoinformacji.
Szczegółowe informacje dotyczące konferencji znajdują się na stronie internetowej http://cpsys.pwr.edu.pl/
Rejestracji należy dokonać do dnia 7 czerwca 2021 r., a abstrakty można zgłaszać do dnia 10 czerwca 2021 r.
.
37th General Assembly of the European Seismological Commission ESC2021
W dniach 19-24 września 2021 r. odbędzie się w formie zdalnej zgromadzenie ogólne Europejskiej Komisji Sejsmologicznej (ESC) Międzynarodowej Asocjacji Sejsmologii i Fizyki Wnętrza Ziemi (IASPEI). Abstrakty można zgłaszać do dnia 19 kwietnia 2021 r.
Szczegółowe informacje dotyczące konferencji znajdują się na stronie internetowej https://www.erasmus.gr/microsites/1193/
.
Joint Scientific Assembly IAGA-IASPEI 2021
W dniach 21-27 sierpnia 2021 r. odbędzie się w formie zdalnej wspólne naukowe zgromadzenie dwóch asocjacji Międzynarodowej Unii Geodezji i Geofizyki (IUGG): Międzynarodowej Asocjacji Sejsmologii i Fizyki Wnętrza Ziemi (IASPEI) oraz Międzynarodowej Asocjacji Geomagnetyzmu i Aeronomii (IAGA). Abstrakty można zgłaszać do dnia 15 kwietnia 2021 r.
Szczegółowe informacje dotyczące konferencji znajdują się na stronie internetowej http://iaga-iaspei-india2021.in/
3. posiedzenie plenarne Komitetu Geofizyki PAN w kadencji 2020-2023
W dniu 21 maja 2021 r. odbyło się 3. posiedzenie plenarne Komitetu Geofizyki PAN kadencji 2020-2023 z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej umożliwiających porozumiewanie się na odległość. W trakcie posiedzenia podjęto uchwałę w sprawie powołania Zespołów Komitetu: określenie ich nazw, zakresu prac i terminów działania.
Program posiedzenia i zaproszenie
.
EGU General Assembly 2021 vEGU21
W dniach 19-30 kwietnia 2021 r. odbędzie się w formie zdalnej zgromadzenie ogólne Europejskiej Unii Nauk o Ziemi (EGU). Zaplanowano prawie 800 sesji, do których zgłoszono prawie 14 tysięcy wystąpień. Do dnia 31 marca 2021 roku można jeszcze opłacać wpisowe po preferencyjnych stawkach.
Szczegółowe informacje dotyczące konferencji znajdują się na stronie internetowej https://egu21.eu/
.
Klimatyczne ABC. Interdyscyplinarne podstawy współczesnej wiedzy o zmianie klimatu
Komitet Geofizyki PAN poleca nowoczesny, interdyscyplinarny podręcznik pt. „Klimatyczne ABC. Interdyscyplinarne podstawy współczesnej wiedzy o zmianie klimatu”, omawiający podstawowe procesy potrzebne do zrozumienia problemu zmian klimatu. Podręcznik jest dostępny bezpłatnie na stronie Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego:
.
Międzyrządowy Zespół ds. Zmian Klimatu (IPCC) opublikował drugą wersję Szóstego Raportu Oceny (AR6) dt. Łagodzenia Zmian Klimatu przygotowaną przez Grupę Roboczą III (https://www.ipcc.ch/2021/01/04/pr-working-group-iii-ar6-sod/). Do dnia 14 marca 2021 roku eksperci i przedstawiciele rządów mogą zgłaszać swoje
uwagi.
Eksperci zainteresowani recenzowaniem projektu raportu muszą zarejestrować się do dnia 7 marca 2021 r. (do północy czasu środkowoeuropejskiego) pod adresem https://apps.ipcc.ch/comments/ar6wg3/sod/register.php
.
6th IAHR Europe Congress, Warsaw, Poland
W dniach 15-18 lutego 2021 roku odbył się pod patronatem m. st. Warszawy 6. Kongres Hydrologiczny pt. „Hydro-Environment Research and Engineering. No Frames no borders”. Kongres zgromadził ponad 400 specjalistów z 53 państw. Ze względu na trwającą pandemię kongres odbył się w on-line w formule spotkań z limitem miejsc w studiach zorganizowanych w Pałacu Staszica Polskiej Akademii Nauk, a także w stacjach Polskiej Akademii Nauk w Berlinie, Wiedniu i Brukseli oraz na Uniwersytecie w Sheffield w Wielkiej Brytanii.
.
Posiedzenie Prezydium Komitetu Geofizyki PAN
W dniu 16 lutego 2021 roku odbyło się posiedzenie Prezydium Komitetu Geofizyki Polskiej Akademii Nauk w kadencji 2020-2023 z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej umożliwiających porozumiewanie się na odległość (posiedzenia zdalne). W trakcie posiedzenia dyskutowano nad planem działań Komitetu w 2021 roku oraz organizacją posiedzenia plenarnego Komitetu w maju 2021 roku.
.
AGU Fall Meeting 2020
Tegoroczne, jesienne zgromadzenie Amerykańskiej Unii Geofizycznej (AGU Fall Meeting 2020) w całości odbędzie się on-line i zapowiada się jako jedna z największych wirtualnych konferencji naukowych na świecie, z ekscytującym programem i wydarzeniami. Ponad tysiąc godzin wirtualnej zawartości będzie prezentowane w dniach 1-17 grudnia 2020 i dostępne na żądanie jako wcześniej nagrane prezentacje ustne i wirtualne plakaty, również do obejrzenia i przeczytania poza zaplanowanymi sesjami pytań i odpowiedzi na żywo.
W tym roku opłaty rejestracyjne zostały obniżone o 50%. Dodatkowo AGU oferowała bezpłatną rejestrację dla osób z krajów o niskich i niskich-średnich dochodach, nauczycieli szkół podstawowych i ponadpodstawowych oraz studentów studiów licencjackich.
Link do strony konferncji https://www.agu.org/fall-meeting
.
W ostatnich dwóch latach 2018-2019 do Acta Geophysica złożono odpowiednio: 827 i 685 prac, co jest znacznym wzrostem w stosunku do średniej liczby 250 artykułów w latach wcześniejszych. Lista artykułów opublikowanych w 2018 roku wyniosła 114 (86% odrzuceń), a w roku 2019 wzrosła do 158 (77% odrzuceń).
W ostatnich trzech latach widać też wyraźny wzrost cytowań i wskaźnika Impact Factor: w 2017 roku wynosił on 0,709, rok później 0,915, a w roku 2019 osiągnął aż 1,395.
Zgodnie z raportem Thomson Reuters, wydanym w czerwcu 2020 roku, Acta Geophysica zajęła 55. miejsce w rankingu 85 czasopism w kategorii GEOCHEMISTRY & GEOPHYSICS na liście Journal Citation Reports (JCR) i awansowała do Q3.
Warto zauważyć, że czas pomiędzy złożeniem pracy do systemu a decyzją wynosi około 40 dni.
Niezmiennie zachęcamy zarówno członków Komitetu Geofizyki, jak i całe środowisko Geofizyków do śledzenia kolejnych numerów Acta Geophysica. Zachęcamy również, w uzasadnionych merytorycznie przypadkach, do cytowania artykułów z dwóch ostatnich lat, co przełoży się na dalszy wzrost impaktu naszego czasopisma.Oficjalna strona Acta Geophysica znajduje się na serwerze Springer:https://www.springer.com/journal/11600
2. posiedzenie plenarne Komitetu Geofizyki PAN w kadencji 2020-2023
W dniu 24 listopada 2020 r. odbyło się posiedzenie Komitetu Geofizyki PAN kadencji 2020-2023 z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej umożliwiających porozumiewanie się na odległość. W trakcie posiedzenia podjęto uchwały: w sprawie przyjęcia Regulaminu Komitetu Geofizyki PAN, w sprawie przyjęcia planu pracy Komitetu na kadencję 2020-2023, w sprawie wyboru członków zewnętrznych Komitetu na kadencję 2020-2023, w sprawie zgłoszenia Komitetu Geofizyki PAN jako współwydawcy Przeglądu Geofizycznego. Przeprowadzono również dyskusję na temat powołania zespołów tematycznych.
Program posiedzenia i zaproszenie
.
Posiedzenie Prezydium Komitetu Geofizyki PAN
W dniu 20 października 2020 roku odbyło się posiedzenie Prezydium Komitetu Geofizyki Polskiej Akademii Nauk w kadencji 2020-2023 z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej umożliwiających porozumiewanie się na odległość (posiedzenia zdalne). W trakcie posiedzenia dyskutowano nad sposobem głosowania dotyczącego wyboru członków zewnętrznych, omówiono ramowy plan działalności Komitetu w 2020 roku, przedyskutowano kwestię powołania zespołów tematycznych, wyznaczono termin drugiego posiedzenia plenarnego oraz przedyskutowano sprawy techniczne związane z organizacją posiedzenia zdalnego.
.
Nie żyje Profesor dr hab. Jerzy Jankowski
W dniu 18.08.2020 r. polska geofizyka poniosła wielką stratę: zmarł Prof. dr hab. Jerzy Jankowski, uczony rangi światowej, ekspert w dziedzinie geofizyki i geomagnetyzmu, jeden z twórców metody sondowań geomagnetycznych, członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk, członek zagraniczny Fińskiej Akademii Nauk i Literatury oraz Węgierskiej Akademii Nauk. Był członkiem Warszawskiego Towarzystwa Naukowego i wielu innych polskich oraz zagranicznych towarzystw naukowych.
Przyczynił się do powstania Instytutu Geofizyki PAN i kilku nowoczesnych obserwatoriów geofizycznych w Polsce, na Spitsbergenie i Antarktydzie. Był autorem dziesiątków publikacji z dziedziny geomagnetyzmu o znaczeniu międzynarodowym, z których najbardziej znaczące dotyczą badań głębokich struktur geologicznych metodą geomagnetyczną i magnetotelluryczną oraz technik pomiaru i rejestracji pól geomagnetycznych. W trakcie swojej kariery naukowej uhonorowany wieloma nagrodami i odznaczeniami polskimi i zagranicznymi. Był człowiekiem ogromnej wiedzy i otwartego umysłu, mistrzem i wielkim autorytetem, a przy tym człowiekiem życzliwym i bezpretensjonalnym, przepełnionym troską o Rodzinę, bliskich i współpracowników.
Wyrazem uznania dla wysokiej jakości badań prowadzonych przez Profesora Jankowskiego był tytuł profesora nadzwyczajnego, który otrzymał w roku 1977. Profesorem zwyczajnym został w roku 1988. W roku 1986 został członkiem korespondencyjnym PAN, a członkiem rzeczywistym PAN w roku 1994. Był Dyrektorem (1974-2004), a następnie przewodniczącym Rady Naukowej Instytutu Geofizyki PAN (2006-2010), Członkiem Prezydium PAN (1989-2002, 2007-2010), Sekretarzem i Przewodniczącym Wydziału VII Nauk o Ziemi i Nauk Górniczych PAN (1989-98), Członkiem Komitetu Geofizyki PAN (od 1968) i Komitetu Badań Polarnych przy Prezydium PAN (1980-2007). Był również członkiem 9 rad naukowych, 3 komitetów oraz wielu innych komisji i zespołów.
Cześć Jego Pamięci.
(źródło: https://www.igf.edu.pl)
.
Pożegnanie wybitnego uczonego
Z przykrością informujemy że w dniu 25 sierpnia 2020 roku, w wieku 89 lat nasze grono opuścił prof. dr hab. inż. Zbigniew Fajklewicz, absolwent Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie (1956 rok). Profesor Zbigniew Fajklewicz uzyskał stopień doktora w roku 1959, habilitował się w 1962 roku, tytuł profesora otrzymał w 1969 roku, a profesorem zwyczajnym został w 1976 roku W roku 2009 uzyskał tytuł Honorowego Profesora AGH.
Profesor Fajklewicz jest twórcą mikrograwimetrii górniczej - metody wykorzystującej pomiary zmian siły ciężkości do badań budowy geologicznej oraz prognozowania rozwoju procesów fizycznych zachodzących w górotworze w wyniku działalności człowieka, m.in. do przewidywania i przeciwdziałania zagrożeniom.
Tytuł Profesora Honorowego AGH profesor Zbigniew Fajklewicz uzyskał za: ustawiczny rozwój zastosowań metod geofizycznych w inżynierii i ochronie środowiska, w szczególności za opracowanie mikrograwimetrii; za integrację i owocną współpracę środowisk geofizyków i górników; za opracowanie podręczników akademickich i monografii, będących trwałym fundamentem prac grawimetrycznych; za pracę w naukowych organizacjach polskich i zagranicznych oraz dbałość o promocję macierzystej Uczelni - wpis ten oddaje szeroki obszar działań naukowych, dydaktycznych i popularyzatorskich Profesora Zbigniewa Fajklewicza.
Działalność naukowa Profesora znalazła odzwierciedlenie w 269 oryginalnych pracach naukowych, zespołowych i własnych oraz 7 książkach i podręcznikach. W wyniku współpracy z polskimi jednostkami gospodarczymi, w tym górnictwa węglowego, powstało z Jego udziałem ponad 600 ekspertyz i dokumentacji. Profesor Zbigniew Fajklewicz wypromował imponującą liczbę 321 magistrów inżynierów z zakresu geofizyki oraz 23 doktorów.
Profesor Zbigniew Fajklewicz na Wydziale Geologiczno-Poszukiwawczym AGH pełnił funkcję Dziekana w latach 1966-1972, był również Prodziekanem Wydziału w latach 1964-1966. Sprawował także funkcję kierownika Katedry Geofizyki Kopalnianej oraz długoletniego kierownika Pracowni Geofizyki Technicznej. W ławach Senatu AGH zasiadał w latach: 1966-72 i 1987-90.
Profesor Zbigniew Fajklewicz był członkiem z wyboru Komitetu Geofizyki PAN (przewodnicząc w latach 1998-2004), członkiem Centralnej Komisji ds. Tytułów i Stopni Naukowych, Międzynarodowego Biura Grawimetrycznego Asocjacji Geodezji i Geofizyki, Komitetu Narodowego ds. Międzynarodowej Unii Geodezji i Geofizyki, Zespołu Ekspertów ds. Badań Naukowych Ministerstwa Edukacji Narodowej, Grupy Roboczej WG-5 w Europejskim Centrum Geodynamiki i Sejsmologii, Komisji Zasobów Kopalin Ministerstwa Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, Komisji ds. Tąpań w Zakładach Górniczych Węgla Kamiennego Państwowej Agencji Restrukturyzacji Górnictwa Węgla Kamiennego, oraz Komisji Wyższego Urzędu Górniczego ds. Ochrony Powierzchni. W latach 1972-84 był zastępcą przewodniczącego Rady Naukowej Państwowego Instytutu Geologicznego. Był również członkiem Komitetu PAU ds. Nagrody Naukowej im. M. Kopernika oraz członkiem jury Nagrody imienia prof. H. Czeczotta w AGH. Pracował jako rzeczoznawca NOT – SIiTPNiGaz oraz konsultant Przedsiębiorstwa Poszukiwań Naftowych w Krakowie, Przedsiębiorstwa Badań Geofizycznych w Warszawie, ekspert kopalni siarki w Iraku, Ministerstwa Zasobów Naturalnych w Syrii, badań aerogeofizycznych w Nigerii.
Profesor Zbigniew Fajklewicz jest laureatem licznych nagród i wyróżnień. Wielokrotnie otrzymywał Nagrody Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Został odznaczony złotymi odznakami „Za pracę społeczną dla miasta Krakowa” (1972), „Za zasługi dla Ziemi Lubelskiej” (1976), „Zasłużony dla rozwoju województwa katowickiego” (1987) oraz odznaki honorowe: „Zasłużony dla Rozwoju Przedsiębiorstwa Badań Geofizycznych” (1970) i „Zasłużony dla Polskiej Geologii” (1999). W 1966 roku otrzymał Złoty Krzyż Zasługi, w roku 1975 Krzyż Kawalerski OOP, w 1992 roku Medal Komisji Edukacji Narodowej, a w 2003 roku Krzyż Oficerski OOP.
Był członkiem licznych towarzystw naukowych polskich i zagranicznych, m. in. Polskiego Towarzystwa Geologicznego, Polskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk o Ziemi.
Żegnamy wybitnego Geofizyka, wspaniałego Nauczyciela i niezastąpionego Kolegę!
.
Posiedzenie Prezydium Komitetu Geofizyki PAN
W dniu 19 sierpnia 2020 roku odbyło się posiedzenie Prezydium Komitetu Geofizyki Polskiej Akademii Nauk kadencji 2020-2023 z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej umożliwiających porozumiewanie się na odległość (posiedzenia zdalne). W trakcie posiedzenia dyskutowano nad nowym Regulaminem Komitetu Geofizyki PAN, omówiono sposób wykorzystania przyznanych środków finansowych w 2020 roku oraz termin i program drugiego posiedzenia plenarnego.
.
Posiedzenie inauguracyjne Komitetu Geofizyki PAN kadencji 2020-2023
W dniu 18 maja 2020 r. odbyło się inauguracyjne posiedzenie Komitetu Geofizyki PAN kadencji 2020-2023 z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej umożliwiających porozumiewanie się na odległość. Posiedzenie otworzył Dziekan Wydziału III PAN prof. Roman Micnas. W programie posiedzenia znalazły się następujące punkty:
- wybór Przewodniczącego, Wiceprzewodniczącego, Sekretarza Naukowego oraz członków Prezydium Komitetu Geofizyki PAN;
- omówienie zadań dla Przewodniczącego i Prezydium Komitetu Geofizyki PAN na najbliższe 6 miesięcy;
- dyskusja nad stanem geofizyki w Polsce oraz nad przyszłością Komitetu Geofizyki PAN.
.
9. posiedzenie plenarne Komitetu Geofizyki PAN w kadencji 2016-2020
W dniu 3 czerwca 2019 roku odbyło się 9. zebranie plenarne Komitetu Geofizyki Polskiej Akademii Nauk w kadencji 2016-2020. Miejscem spotkania członków Komitetu był Instytut Geofizyki PAN w Warszawie.
Program posiedzenia i zaproszenie
.
8. posiedzenie plenarne Komitetu Geofizyki PAN w kadencji 2016-2020
W dniu 13 listopada 2018 roku odbyło się 8. zebranie plenarne Komitetu Geofizyki Polskiej Akademii Nauk w kadencji 2016-2020. Miejscem spotkania członków Komitetu był Instytut Geofizyki PAN w Warszawie.
Program posiedzenia i zaproszenie
.
7. posiedzenie plenarne Komitetu Geofizyki PAN w kadencji 2016-2020
W dniu 24 maja 2018 roku odbyło się 7. zebranie plenarne Komitetu Geofizyki Polskiej Akademii Nauk w kadencji 2016-2020. Miejscem spotkania członków Komitetu był Wydział Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego w Warszawie.
Program posiedzenia i zaproszenie
.
6. posiedzenie plenarne Komitetu Geofizyki PAN w kadencji 2016-2020
W dniu 8 marca 2018 roku odbyło się 6. zebranie plenarne Komitetu Geofizyki Polskiej Akademii Nauk w kadencji 2016-2020. Miejscem spotkania członków Komitetu był Wydział Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego w Warszawie.
Program posiedzenia i zaproszenie
.
5. posiedzenie plenarne Komitetu Geofizyki PAN w kadencji 2016-2020
W dniu 28 listopada 2017 roku odbyło się 5. zebranie plenarne Komitetu Geofizyki Polskiej Akademii Nauk w kadencji 2016-2020. Miejscem spotkania członków Komitetu był Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska AGH w Krakowie.
Program posiedzenia i zaproszenie / sprawozdanie
.
4. posiedzenie plenarne Komitetu Geofizyki PAN w kadencji 2016-2020
W dniu 19 kwietnia 2017 roku odbyło się 4. zebranie plenarne Komitetu Geofizyki Polskiej Akademii Nauk w kadencji 2016-2020. Miejscem spotkania członków Komitetu był Instytut Geofizyki PAN w Warszawie.
Program posiedzenia i zaproszenie / sprawozdanie
.
3. posiedzenie plenarne Komitetu Geofizyki PAN w kadencji 2016-2020
W dniu 20 października 2016 roku odbyło się specjalne, otwarte posiedzenie plenarne Komitetu Geofizyki Polskiej Akademii Nauk poświęcone pamięci prof. Adama Dziewońskiego. Miejscem spotkania członków Komitetu był Hotel Polonia w Warszawie.
Program posiedzenia i zaproszenie / sprawozdanie
.
2. posiedzenie plenarne Komitetu Geofizyki PAN w kadencji 2016-2020
W dniu 20 czerwca 2016 roku odbyło się 2. zebranie plenarne Komitetu Geofizyki Polskiej Akademii Nauk w kadencji 2016-2020. Miejscem spotkania członków Komitetu był Instytut Geofizyki PAN w Warszawie.
Program posiedzenia i zaproszenie / sprawozdanie
.
1. posiedzenie plenarne Komitetu Geofizyki PAN w kadencji 2016-2020
W dniu 9 lutego 2016 roku odbyło się 1. zebranie plenarne Komitetu Geofizyki Polskiej Akademii Nauk w kadencji 2016-2020. Miejscem spotkania członków Komitetu był Instytut Geofizyki PAN w Warszawie.
Program posiedzenia i zaproszenie / sprawozdanie
.
Stanowisko Komitetu Geofizyki PAN w sprawie projektu rozporządzenia MNiSW
Komitet Geofizyki PAN zajął stanowisko w sprawie projektu rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w sprawie szczegółowego trybu i warunków przeprowadzania czynności w przewodzie doktorskim, w postępowaniu habilitacyjnym oraz w postępowaniu o nadanie tytułu profesora
Uwagi Komitetu Geofizyki PAN do projektu rozporządzenia
.
Apel Komitetu Geofizyki PAN w sprawie Szczytu Klimatycznego
W związku z rozpoczynającym się 30.11.2015 w Paryżu Szczytem Klimatycznym ONZ Komitet Geofizyki Polskiej Akademii Nauk zwraca się z apelem, by polska delegacja na Szczyt zdecydowanie i solidarnie z pozostałymi uczestnikami Szczytu opowiedziała się za przyjęciem wiążącego porozumienia w sprawie ograniczenia emisji gazów cieplarnianych. Narastający wzrost średniej temperatury Ziemi, który jest powiązany z emisją gazów cieplarnianych, może okazać się katastrofalny dla różnych aspektów życia i działania ludzkości w skali globalnej. Przeciwdziałanie tym zagrożeniom wymaga solidarnej współpracy również w skali globalnej.
Wiceprzewodniczący KG PAN
Prof. dr hab. Szymon Malinowski
Oficjalne stanowisko Komitetu Geofizyki PAN w sprawie ocieplenia klimatu